HET PRAKTIJKVERHAAL VAN ANNEBEL DRAAIT OM ANGST.

een praktijkverhaal

Ik wil graag met jullie een praktijkverhaal delen. Gewoon omdat het soms wat lastig is om in te schatten wat regressietherapie nou voor je kan doen.

Ik wil graag het verhaal van Annebel (natuurlijk niet haar eigen naam want i.v.m. de wet op de privacy kan en wil ik die niet met jullie delen. Natuurlijk heb ik wel toestemming gevraagd om dit te mogen plaatsen). Het is een lang verhaal geworden omdat er zoveel informatie was om te delen. Maar ik wilde wel graag dit voorbeeld gebruiken omdat het zo mooi laat zien wat er in verschillende stadia gebeurd tijdens een traject. En hoe alles weer in elkaar past.

Maar zoals ik al zei; het verhaal van Annebel.

Annebel kwam bij mij in de praktijk omdat ze vaak angstig was en vond dat ze ‘niet goed genoeg’ was. Ze is rond de 50, heeft een uitkering en had op dat moment geen partner. Ik had haar leren kennen op een dag training over energiewerk. Annebel is spiritueel, authentiek en open. Tenminste dat dacht ik. We raakten in een geanimeerd gesprek. Tijdens dat gesprek merkte ik dat ze niet zo lekker in haar vel zat. Ze  gaf aan dat ze erg veel last had van angsten en trok zich sociaal terug in haar veilige huis. De dingen die ze echt wilde, bleken maar niet te lukken. Er ontstond een oprechte nieuwsgierigheid van beide kanten. En er ontstond een basis van vertrouwen. En vooral dat vertrouwen is enorm belangrijk voor het slagen van regressietherapie. We besloten dat we een goede match waren en begonnen het traject.

In voorgesprek gaf Annebel aan dat ze zich realiseerde dat ze voor veel dingen bang is maar dat het allemaal terug te brengen is naar ‘ik ben niet goed genoeg’. Niet als moeder, dochter, partner, therapeut. Ze doet niet wat ze leuk vind. Ze mag niet leren en als ze wat doet dan moet het meteen perfect. Ze blokkeert als ze iets moet doen wat ze belangrijk vind. Dit geeft onaangename energie, spanning en kramp in spieren voornamelijk achter in haar lijf. Ze krijgt paniek à foute boel, wordt niet gezien, niet gehoord en het loopt slecht af. Na doorvragen bespreken we dat we met de blokkade aan de gang gaan want die zit overal tussenin (en blokkeert zelfs haar algeheel functioneren).

Als ik vraag wat ze het liefste zou willen als ze het leven zelf vorm mocht geven zegt ze; ik wil me graag vrijer voelen en goed genoeg zijn. Ze wil mogen leren van zichzelf en leren dat het niet perfect hoeft te zijn maar dat het goed is zoals het is.

Dit wordt ons uitgangspunt.

Afbeelding van Jill Wellington via Pixabay 

Sessie 1

We beginnen de eerste sessie met het probleem: ik ben niet goed genoeg.

Tijdens die sessie komen we erachter dat het samengaat met een vorig leven waarin centraal stond dat ze afscheid moest nemen. Keer op keer. En dat ze moest zorgen voor zichzelf omdat er niemand meer was. Dat deed ze door zich af te sluiten en mooie gedachtes te hebben. Ze heeft in dat leven vastgezet dat het niet veilig is om alleen te zijn. Aangezien het vorige leven niet wist dat het dood was bleef die overtuiging meereizen met Annebel. Het effect op dit leven is als het moeilijk wordt dan sluit ze zichzelf af, is ze er niet helemaal bij (uit haar lijf). En richt ze zich op mooie gedachtes (wegduwen). Het is actief geworden in dit leven toen ze een paar maanden oud was. We hebben dit doorleefd, inzichtelijk gemaakt wat er is gebeurd en duidelijk gekregen wat de gevolgen waren in haar huidige leven.

Sessie 2

In voorgesprek van de tweede sessie gaf Annebel aan dat ze meer in verbinding is met zichzelf sinds de laatste sessie. Ze is minder gericht op een partner en neemt meer verantwoordelijkheid voor haar eigen leven. Dit lijdt echter tot het volgende obstakel namelijk; angst om haar eigen leven te leiden. Dit is een diepere laag van de angst waar ze het in de eerste sessie over hadden. Deze specifieke angst kan ook nu pas gezien worden omdat de laag die eroverheen zat nu weg is.

Ik vraag wat ze het liefste wil bereiken in deze sessie. Ze wil inzicht in wat haar tegen houd om vanuit haar hart te gaan werken en leven.

In de sessie komen we erachter dat ze in een vorig leven heel veel armoede heeft ervaren. Ze was een man van GOD en de kerk laat hem in de steek. De kerk wil geld maar dat heeft hij niet. En hij vind dat de kerk hem en zijn gezin moet voeden. Want het is niet eerlijk verdeeld. Hij heeft een vrouw en een zoon waar hij heel veel van houd. Maar voelt de druk dat hij niet voor hun kan zorgen. Hij is 45. Zijn kind is al lang geleden weggegeven in de hoop dat hij een beter leven krijgt. Zijn vrouw is net gestorven. Ze was verzwakt door gebrek aan eten en is ziek geworden en overleden. Hij is verdrietig en wil dood. Hij besluit dat het allemaal de schuld is van de man in de kerk en daarvoor moet hij boeten. Hij wordt gewelddadig en neemt zich voor; Het mag nooit meer gebeuren dat zoveel mensen geen eten hebben en ik wil me nooit meer zo bang voelen. Doel van het leven was om armoede te ervaren. Hij is boos op zichzelf dat het niet lukte om uit de armoede te komen en uit frustratie besloot hij iemand anders de schuld te geven, maar niet zichzelf.

Afbeelding van Monika Robak via Pixabay 

Annebel herkend dit in haar eigen leven. Ze is boos op zichzelf omdat ze niet in staat is om meer rijkdom te vergaren dan nu. Ze heeft genoeg om het te redden maar is gefrustreerd dat het tot nu toe nog niet is gelukt meer te vergaren. Na de vraag wat er dan in de weg staat geeft ze aan dat ze bang is om iemand dood te maken. Ze is verbaasd dat ze zich zo voelt. Haar vorige leven werd geactiveerd in haar huidige leven op moment dat ze voor de eerste keer in de bijstand kwam (rond 31 jaar). Ze was net weg bij de vader van haar kind. Ze werkte een beetje maar niet genoeg om rond te komen en kreeg gedeeltelijke bijstand. Ze was boos op zichzelf dat ze niet genoeg verdiende om goed voor haar zoon te zorgen. Ze voelt zich waardeloos, mislukt en sleept zichzelf door het leven.

De paralellen zijn overduidelijk. Ook voor Annebel nu we het hebben doorgewerkt. Er komt rust en inzicht dat het niet meer bij het hier en nu hoort. Ze kan het loslaten.

Sessie 3

In voorgesprek gaf Annebel aan dat ze ondanks dat er al veel lading af was van “Ik ben niet goed genoeg” het nog niet helemaal weg was. Dit werd vooral getriggerd doordat haar levenspartner (recent weer bij elkaar) precies weet wat zijn doelen zijn en zijn kwaliteiten en hoe hij dat gaat inzetten. Ze vergelijkt zich met ander mensen en is soms jaloers omdat zij het wel kunnen. Ze wil vooral focussen op het niet goed genoeg zijn in haar werk. Privé gaat het al een stuk beter na de vorige sessie. De emotie is vooral boos & verdrietig. Dit voelt ze als drukkend in haar maag/buik.

Annebel is 6 jaar. Ze is in het ouderlijke huis. Ze is aan het kleuren in haar hoekje van de kamer. Ze kleurt buiten de lijntjes en krijgt een drukkend gevoel in haar maag/buik. Het is fout. Het is niet goed genoeg.  Door dwarsigheid gaat ze heel hard over de tekening krassen. Ze wordt boos en snapt niet dat het binnen de lijntjes moet. Buiten de lijntjes is het ook mooi. ‘Ze’ (de stomme grote mensen) snappen er niets van, het heeft geen zin. Dit is het moment dat besluit “Ik ben niet goed genoeg en ik kan het niet”. Ze gaat met haar rug naar haar moeder op de bank zitten. Haar moeder mag niets zien want dat vind moeder haar lastig. Ze heeft behoefte aan bevestiging, dat ze wél mooi kleurt en aan aandacht van haar moeder. Beide worden niet gegeven. De impact is groot en ze krijgt inzicht in de gevolgen:

• Uit zich niet makkelijk
• Vaak houd ze zich in
• Ze heeft moeite met plezier maken
• Moeite om met plezier creatief te zijn
• Niet goed genoeg voelen
• Niet goed haar eigen ‘ding’ kunnen doen
• Grote impact op heel veel gebieden.

Na de sessie gaf Annebel aan dat het goed met haar ging. Ze merkte dat er meer ruimte was voor zichzelf en dat ze deze ruimte ook in nam. Ze heeft meer grip op haar leven en is verbaasd over de impact van de sessies. Ze maakt meer plezier. Is niet meer zo bang om dingen te organiseren en geniet meer van het leven. Ook boodschappen doen is nauwelijks meer een probleem.

Sessie 4

In voorgesprek gaf Annebel aan dat het goed met haar ging. Ze merkte dat er meer ruimte was voor zichzelf en dat ze deze ruimte ook in nam. Eindelijk had ze ook een avond georganiseerd (vrouwencircle) die ze al heel lang wilde organiseren maar wat ze elke keer tegenhield (niet goed genoeg, angst etc). Wat haar erg opviel is dat ze op dit moment heel veel vocht vast houd. Dit belemmerd haar. Het knelt haar voet af en dat doet zeer. Ze heeft onderzocht wat het allemaal wel niet kan zijn maar komt er niet helemaal uit. Ze wil graag inzicht in de oorzaak zodat ze er wat aan kan doen. Ik stel voor dat we gaan voor het oplossen van dit probleem. Zij is blij verrast want ze had daar ook aan gedacht maar dacht dat dat niet mogelijk was. Dat zou een wonder zijn.

Ze komt in een vorig leven van een man. Deze man (40VL) blijkt zich verborgen te houden op een berg maar ze vinden hem toch. Er staat een grote meute mensen om hem heen die hem slaan, schoppen en met instrumenten slaan. Uiteindelijk laten ze hem voor dood achter met een enorme hoofdwond. Hij wordt beschuldigd van moord maar heeft het niet gedaan. Hij wordt gevonden door mensen die hem geloven en uiteindelijk verzorgd door zijn liefhebbende vrouw. Vlak voor het overlijden neemt hij zich voor dat hij niets gaat voelen en scheid zich van zichzelf af. Hij overlijd en de rest van zijn ziel gaat ook naar ‘het niets’ (zwarte ruimte). Direct na zijn overlijden realiseert hij zich dat hij wel heel stom was geweest om met de verkeerde mensen om te gaan maar nu is het te laat, nu kan hij het niet meer anders doen.

Afbeelding van Bessi via Pixabay 

Het werd tijdens de sessie duidelijk dat ze vocht vast hield omdat haar lichaam op deze manier ‘het leven wilde vasthouden’. Ze heeft nu inzicht hierin en geen behoefte meer om naar haar uitcheck-ruimte (“de zwarte ruimte’) te gaan. Haar lichaam hoeft het vocht dus niet meer vast te houden omdat client bewuster midden in het leven staat/gaat staan. Haar voet voelt al beter voordat ze naar huis gaat. Zou dat wonder dan toch bestaan?

Sessie 5

In voorgesprek gaf Annebel aan dat het goed met haar ging. Ze is bijna niet meer uit haar lijf. Ze had wel (weer) pijn in haar voet maar dit voelt anders dan het vocht vasthouden. (midden op de voet bij haar middelste tenen een zere plek & stram) Ze wil dit graag oplossen. Het vochtprobleem was helemaal opgelost. Dus wonderen bestaan grapte ze!

Ik besluit om deze sessie vooral energetisch te kijken wat er speelt. In deze techniek maak je gebruik van een ruimte in het huis van de Annebel. Annebel ziet zichzelf liggen met een gouden gloed om haarzelf heen. Als we dan kijken naar haar voet ziet ze een pikzwarte vlek op de plek waar het altijd zeer doet. We halen dit eruit en vragen het zijn ware gedaante aan te nemen. Het is energie die er niet hoort en niet van haar is (aanhechting). We halen dit weg. Er wordt uitgesproken dat ze nooit meer krijgt dan dat ze aankan en dat ze vooral ’s nachts de info ontvangt die ze nodig heeft voor haar eigen ontwikkeling. Maar ook kennis om te delen met anderen. Dit is al een aantal maanden bezig maar Annebel dacht dat dit ‘gewone’ dromen waren. Nadat ze dit inzicht heeft gekregen komt er (letterlijk) kou los waar ze last van blijft houden. Ook dit is een aanhechting. Het blijkt een aanhechting die van de een na de ander ‘hopt’. Hij is een korte tijd geleden tijdens een energetische sessie-uitwisseling bij haar gekomen. Ook deze verwijderen we nadat we warmte, wat staat voor zelfliefde, hebben teruggenomen.

Het werd tijdens de sessie duidelijk dat ze moeite heeft te luisteren naar subtiele signalen van haar lichaam. De signalen worden dan steeds duidelijker. Het huiswerk dat ik heb meegegeven was dan ook duidelijk; meer contact maken met je lijf en meer gaan voelen wat de subtiele veranderingen zijn. Natuurlijk zijn hier oefeningen voor ?

Sessie 6

In voorgesprek gaf Annebel aan dat ze onverwacht minder gaat ontvangen omdat ze van uitkering is veranderd. Dit tast haar gevoel van veiligheid aan. Ze vind dat ze niet voor zichzelf kan zorgen en is bang om mensen kwijt te raken. Ze schaamt zich dat ze niet op eigen benen kan staan. Ze kan niet goed bij haar eigen kracht en zou willen dat ze kan ontspannen in de situatie. Dat ze vertrouwen heeft dat het goed is zoals het is en vertrouwen in zichzelf en in haar lichaam (nu holle plek in haar buik). Ze voelt af en toe dat vertrouwen bij haar hartgebied (zacht en liefdevol) maar kan daar slecht bij.

Als ik vraag wat ze het liefste wil bereiken is dat: Ontspannen in de situatie en vertrouwen dat het goed is.

Ik kies ervoor om naar een krachtleven te gaan. Dat is een leven waar alles met elkaar klopt. Alles is in balans en het is zoals het moet zijn.

Afbeelding van Devanath via Pixabay 

Annebel ziet een priesteres in een blauwe jurk met 3 rode spiralen op haar jurk bij haar borstgebied. Ze blijkt zelf achterin de zaal te zitten. De priesteres die ze ziet wil graag leraar worden en zij is degene die controleert of ze dat kan (5^e generatie leraar en nu hoogste in rang). De vrouwen zitten links in het licht en kijken allemaal naar de priesteres. De mannen zitten rechts in het donker. Zij is op 7-jarige leeftijd in deze gemeenschap gekomen en zich opgewerkt naar leraar. Zij heeft alles geleerd en kan goed lesgeven. Ze luistert goed en is liefdevol. Ze ziet iedereen zoals ze zijn en leert ze om zichzelf in verbinding te brengen met hunzelf zodat ze kracht uit zichzelf kunnen halen. Ze wijst ze de weg naar binnen. Ze doet dit heel rustig, liefdevol, bijna moederlijk. Ik ben er. Ze heeft vertrouwen in zichzelf en is volledig gecentreerd. Ze heeft wél een holte onder haar ribben tot haar heupbotten. Hier voelt het leeg en donker en dit heeft met de mannen te maken. Het doel van het leven van de priesteres; wijsheid, weten, vertrouwen in jezelf, eigen wijsheid. Je mag vrij zijn in je keus en niet gedwongen worden.

Toen we de holte gingen onderzoeken kwamen we bij een klein meisje van 8 jaar. Ze is blind en in haar eentje aan het spelen in de wei. Ze heeft een lieve moeder en vader (en een baby) en weet haar weg in het huisje. Op 25-jarige leeftijd wordt ze lastig gevallen door 3 mannen (lichamelijk). Ze bedenkt: vechten helpt niet.  Ze voelt zich vies en kan met moeite de weg naar huis vinden (door reuk en geluid). Ze kan haar aanvallers niet identificeren omdat ze blind is. Het doel van het leven van het blinde meisje; innerlijke wijsheid, hier toegang toe hebben en balans hierin.

In het huidige leven van Annebel is dat wakker geworden op 3 jarige leeftijd. Haar moeder denkt dat ze het beter weet wat voor haar goed is. Ze is hierdoor uit balans geraakt en heeft innerlijke kracht verloren. Ze denkt dat ouder zijn wijzer zijn betekend en durft niet meer op zichzelf te vertrouwen. De gevolgen zijn: onzeker, zichzelf wegcijferen, niet meer op eigen gevoel afgaan maar op andere mensen, bijna geen zelfvertrouwen.

Je ziet dat die holte in de buik van de priesteres overeenkomt met de plek waar Annebel nu een holle plek heeft. De priesteres heeft vertrouwen in zichzelf  en is liefdevol iets wat Annebel ook voelt maar niet altijd bij kan komen. Ook het vertrouwen in haar lichaam komt naar voren en het gevoel van veiligheid wat mist (kleine meisje wordt lichamelijk lastig gevallen en kan de aanvallers niet identificeren). Nu alle energie is uitgewisseld en weer terug gekregen kan ze dit juist wel weer voelen.

In haar vorige sessie (en ook al eerder) werd het duidelijk dat ze moeite heeft te luisteren naar subtiele signalen van haar lichaam. Dit gaat steeds beter maar is wel een rode draad. Nu ze bijna altijd in haar lichaam zit (in tegenstelling tot het begin waar ze bijna nooit in haar lichaam zat) krijgt ze ook steeds meer grip en inzicht op die subtiele signalen. Dat is mooi om te zien.

Wat hebben we gedaan?

Als je hebt opgelet heb ik het een aantal keer over het uitwisselen van energie gehad. Dat is een belangrijk onderdeel van de sessie. Niet noodzakelijk want niet iedereen kan dit zien of ervaren. Maar als het lukt is dat een prachtige en krachtige manier van het terughalen van eigen energie en karaktereigenschappen en/of emoties.  Wat heeft Annebel teruggehaald en vooral ook terug gegeven (aan degene waar ze in aanraking mee is geweest gedurende de sessie – meestal in een niet prettige situatie) heb ik hier even onder elkaar gezet.
(Ik zal nog eens een blog schrijven over hoe de energie uitwisseling gaat tijdens een sessie.)

Je kan je waarschijnlijk wel voorstellen dat als je alle energie die je hebt terug gegeven niet meer mee hoeft te zeulen dat het leven (letterlijk en figuurlijk) een stuk lichter wordt. En als je na al die tijd eindelijk weer je eigen energie terug krijgt die je al die tijd hebt moeten missen, je een stuk krachtiger wordt. En steviger in het leven staat zodat je meer je eigen leven vorm kan geven.

Wat is er volgens Annebel allemaal in haar leven veranderd?

Er was altijd angst wat bepaalde hoe haar leven verliep. En dit gaf ze me terug na de laatste sessie.

NU:

• Ik neem mijn ruimte in
• Ik heb nu innerlijk het gevoel dat ik erbij hoor
• Áls het zich de kop op steekt dan ga ik er anders mee om
• Meer ontspannen
• Ik hoef dingen niet te fixen
• Meer open & eerlijke communicatie
• Hoef niet altijd de controle te hebben
• Verschuilt zich niet meer achter van alles
• Emotioneel stabieler en rustiger
• Lichamelijk minder klachten en meer aanwezig
• Mentaal sterker

Anderen vonden ook dat ze was veranderd. Dit kreeg ze terug:

• Partner: meer relaxed
• Vriendinnen: daadkrachtiger

Afbeelding van lisa runnels via Pixabay 

Het resultaat:

Het eerste blokje is de niet ondersteunde overtuiging / het patroon.

Het tweede blokje is het percentage waarmee ze de sessies begon. Dus nog voordat ze een sessie had gehad.

Het derde blokje is het resultaat, twee weken na de laatste sessie.

Zo zie je hoeveel impact een traject kan hebben. Dit is een traject van 6 sessies geweest met dit resultaat. Ik ben er nog steeds ondersteboven van. Een het leven van Annebel is lichter, liefdevoller en vol keuze vrijheid geworden. En nog steeds. Het resultaat is namelijk blijvend!

Heb je naar aanleiding van deze blog vragen of opmerkingen? Laat het me weten.

Via de website kan je contact opnemen en/of een afspraak maken.  Ook kan je hieronder je reactie kwijt.

Sprankelende groet, Ritska

PS de bovenste foto is gemaakt door Geraldine Deelen